Астана. 14 тамыз. Baq.kz — Нұрлан Ермекбаев — Қазақстанның Қытай Халық Республикасындағы Төтенше және өкілетті елшісі. «Айқын» газетінде жарияланған елшімен болған сұхбатты назарларыңызға ұсынамыз.
– Елші мырза, үстіміздегі жылдың мамыр айында Азиядағы ықпалдастық және өзара сенім шаралары Кеңесіне мүше елдер басшыларының IV саммиті өтті. Бұл Кеңесті құру идеясы Қазақстан тарапынан 1992 жылы айтылғаны белгілі. Азия кеңесі бастапқы кезеңімен салыстырғанда, қаншалықты өзгерді?
– Екінші дүниежүзілік соғыстан кейін «Қырғи-қабақ соғыс» жылдарындағы жағдайды реттеу үшін Еуропадағы қауіпсіздік пен ынтымақтастық мәселелері бойынша ұйым құрылды (алғашқы кезде Кеңес болып құрылған). Сол кезде Азия құрлығында міндеттері және географиялық өлшемі жағынан ЕҚЫҰ-ға балама боларлықтай ұйым болмады. Қазақстан бастамасының түп-негізі де осы болды. 1992 жылы 5 қазанда Қазақстан Президенті Нұрсұлтан Назарбаев БҰҰ Бас ассамблеясының 47 сессиясында Азия құрлығында ықпалдастықтың әртүрлі салалары бойынша түрлі мәселелерді талқылауға мүмкіндік беретін мемлекетаралық үнқатысу алаңын құру туралы ұсыныспен шықты. Сенім мен өзара түсіністіктің іргесін қалыптастыру қажеттігі Азиядағы өзара ықпалдастық және сенiм шаралары жөнiндегi Кеңесті құрудың өзектілігін тағы да дәлелдеп берді. АӨСШК құрылған кезден бастап, қазақ жағы ауқымды жұмыстарды атқарды, салмақты нәтижелерге қол жеткізді. Кеңес қабырғасында талқыланған, дайындалған құжаттар АӨСШК-тің саяси-құқықтық базасын қалыптастырды.
2006 жылдан Алматыда АӨСШК хатшылығы жұмыс істей бастады, оның жұмыс тобы және сарапшылар кезде-суі тұрақты түрде кездесуді дәстүрге айналдырды. Гуманитарлық, экономикалық, экологиялық, жаңа қауіптерге қарсы күрес және соғыс-саяси мәселелер бойынша бес бағыттағы нақты жұмыс жүзеге асырылды. Кеңес осылайша, 26 қатысушы-мемлекеттің басын қосқан, көпвекторлы дипломатияның тиімді форумына айналды. Бұл планетаның тұрғындары-ның тең жартысы – 3,5 млрд тұрғыны бар Азия құрлығының 90 пайызы, әлемдік ІЖӨ-нің үштен бір бөлігі Кеңеске мүше мемлекеттердің үлесінде деген сөз. 1990 жылдардың басында бұл көрсеткіш 6 пайыздан аспаған.
– АӨСШК-тің алғашқы екі саммиті 2002 және 2006 жылдары Қазақстанда өтті. Форум жұмысының алғашқы жылдарында шетелдік саясаткерлер мен сарапшылар ғана емес, Қазақстан тарапынан да ұстамдылық байқалды дейді.
– Бізге Кеңестің жұмысына, шын мәнінде халықаралық сипат беру, оның Қазақстан үшін ғана емес, басқа қатысушы мемлекеттердің де мүддесін қорғайтын ұйымға айналатынына басқалардың көзін жеткізу маңызды еді. 2009 жылы Қазақстан Республика-сы Сыртқы істер министрінің орынбасары ретінде АӨСШК төрағалығын Түркияға өткізу және оның кезекті саммитін 2010 жылы Ыстамбұлда өткізу туралы келіссөздерге қатыстым. Саммиттің Босфор жағалауында өтуі, оның мәртебесін түбегейлі өзгертті, Форумға шын мәнінде, халықаралық аренаға шығуға жол ашты. 2012 жылы келесі кездесуді Қытай Халық Республикасында өткізу және төрағалықты Қытайға тапсыру туралы қытайлық әріптестермен келіссөздерге қол жетті. Кеңестің төртінші саммиті 2014 жылдың 20-21 мамыры күні Шанхай қаласында өтті. Осы шара АӨСШК-тің тәжірибелік маңыздылығын анағұрлым арттырды. Біз мұны қазақстандық дипломатияның маңызды жетістігі деп санаймыз.
АӨСШК – шын мәнінде, халықаралық мәртебеге ие болды, Азиядағы даму және қауіпсіздік жөніндегі халықаралық ұйымға айналды. Елбасы Нұрсұлтан Назарбаевтың Кеңесті құру туралы идеясының түп қазығы да осы. Сіз бен біз мемлекет басшысының осыдан 20 жыл бұрын айтылған идеясының Азия құрлығында іске асқанына куә болдық.
– Үстіміздегі жылдың мамыр айында Елбасы Нұрсұлтан Назарбаев Қытай Халық Республикасына мемлекеттік сапармен барып қайтты. Сіз Қазақстан – Қытай қатынастарын қалай бағалайсыз?
– Қытаймен саяси, экономикалық, мәдени-гуманитарлық және басқа да салалардағы жан-жақты стратегиялық әріптестігін дамыту – Қазақстанның сыртқы саясатындағы басым бағыттардың бірі. Геосаяси және экономикалық мүдделер тұрғысында Қытайдың да біздің елімізбен өзара тиімді ынтымақтастықты дамытуға қызығушылығы бар. Үстіміздегі жылдың қаңтар айында Қазақстан – Қытай дипломатиялық байланыстарына 22 жыл болды. Бұл тарихи өлшеммен салыстырғанда, қысқа мерзім. Бірақ оған қарамастан, біздің елдеріміз сындарлы тату көршілік және өзара түсіністіктің тамаша үлгісін қалыптастырды. Жалпы, Қазақстан мен Қытай арасындағы екіжақты байланысты үш кезеңге бөлуге болады. 1993 – 2003 жылдар арасында (ҚХР төрағасы Цзян Цзэминь тұсында) Қазақстанға қауіпсіздік мәселелері бойынша кепілдік берілді, шекара мәселесі түпкілікті реттелді, екіжақты байланыстарды дамытудың нормативтік-құқықтық негізі қаланды. 1994–2002 жылдар арасында делимитация мәселелері бойынша кешенді келіссөздер өтті, шекара белдеуі анықталды. Шекара мәселесінің реттелуі нәтижесінде өзара сенімнің негізі қаланды, шекарадағы тұрақтылық кең спектрдегі екіжақты байланыстарды жеделдетті. Бұл үрдіс 2003 – 2012 ҚХР төрағасы Ху Цзиньтаоның тұсында да жалғасты.
Экономикалық және инвестициялық ірі жобалар – «Атасу–Алашанькоу» (Қазақстан – Қытай), «Орталық Азия – Қытай» мұнай-газ құбыры, Атырау қаласындағы газ-химиялық кешен, Мойнақ ГЭС, «Хоргос» шекаралық бекеті, «Батыс Еуропа және Батыс Қытай» автомагистралі секілді жобалар басталды. Оның біразы жүзеге асырылды. Алдағы уақытта «Қазақстан – Қытай» мұнай-газ құбыры жыл сайын 20 млн тонна қазақ мұнайын экспорттауға мүмкіндік береді. 2000 жылдары бұл көрсеткіш 1 млн тоннадан аспайтын. Экономикасын әртараптандыруға бағыттаған Қазақстан үшін мұнай-газ тасымалын мол мөлшерде қытай нарығына жеткізу маңызды.
Екіжақты байланыстардың барлық саласын қамтитын құрамына 10 кәсіби комитетті біріктірген Қазақстан – Қытай ынтымақтастық комитеті құрылды. Экономиканың шикізаттық емес секторын дамытуды көздейтін, сондай-ақ 2020 жылға дейінгі сауда-экономика-лық ынтымақтастықты орта және ұзақ мерзімді дамудың үкіметаралық бағдарламалар қабылданды. Еларалық байланыстары үшін қабылданған бас құжаттар тауар айналымы құрылымын кеңейтуге, екіжақты сауда байланыстарында жоғары технологияның үлес салмағын арттыруға, сол арқылы тауар айналымын әртараптандыруға бағытталған. Екі ел арасындағы тауар айналымының бірнеше есе артуы да осы мерзімнің үлесіне тура келеді. 1992 жылдары ҚР мен ҚХР арасындағы тауар айналымы 104 млн АҚШ доллары болса, 2012 жылы тауар айналымын 25,6 млрд АҚШ долларына жеткізген Қытай біздің елдің ең ірі сыртқы сауда әріптесіне айналды. Ал 2013 жылы бұл көрсеткіш 28,5 млрд АҚШ долларына жетті (ҚХР дерегі бойынша). Осылайша, 1992 – 2013 жылдар арасында екі ел арасындағы тауар айналымы 300 есе өсті. Екі ел басшылары бұл көрсеткішпен шектеліп қалмайтынын, тауар айналымын 40 млрд АҚШ долларына жеткізу туралы міндет қойғанын айтты.
Екі ел арасындағы достық қатынастарда жоғарғы деңгейдегі басшыларының дәстүрлі тұрақты байланыстардың да әсері барын айту керек. 1992 – 2012 жылдар арасында Қазақстан Президенті Нұрсұлтан Назарбаев ҚХР төрағалары Цзян Цзэминьмен, Ху Цзиньтаомен әртүрлі форматта 33 рет кездесіпті. 2012-2013 жылдар арасында Қытай басшылығына жаңа толқын – Си Цзиньпиннің келуіне байланысты, екіжақты қатынастардың жаңа кезеңінде ҚХР-дың жаңа басшылығымен байланысты орнату және дамыту маңызды міндеті қойылды.
ҚР Президенті Н.Назарбаевтың 2013 жылдың сәуір айындағы, 2014 жылдың мамыр айындағы ҚХР-ға мемлекеттік сапарлары, ҚХР төрағасы Си Цзиньпиннің 2013 жылдың қыркүйек айында біздің елімізге жасаған мемлекеттік сапары тарихи маңызға ие болды. Жалпы алғанда, екі жыл ішінде ел басшылары әртүрлі форматта 8 рет кездесіп, екі ел арасындағы сыртқы байланыстардағы дәстүрлі сабақтастықтың стратегиялық диалог негізінде дамитынын тағы да дәлелдеді, дипломатиялық байланыс орнаған 22 жылдағы еларалық байланыстардың даму үрді-сін сөз етті, саяси, сауда-экономикалық және мәдени-гуманитарлық ықпалдастықты жаңа деңгейге көтерудің механизмдерін талқылады. ҚР Президенті Нұрсұлтан Назарбаев пен ҚХР төрағасы Си Цзиньпиннің мемлекеттік сапарлары барысында шамамен 40 млрд АҚШ долл жалпы сомасындағы келісімдерге қол қойылды.
Ведомствоаралық деңгейдегі байланыстар да қарқынды дамып келеді. 2013 жылы Қытайға түрлі министрлік және ұлттық компаниялардан 120 делегация келді. Соңғы үш айда Премьер-министрдің орынбасары – Индустрия және жаңа технологиялар министрі Әсет Исекешев, «Самұрық-Қазына» ҰӘҚ Басқарма төрағасы Өмірзақ Шөкеев және министрліктер мен ведомстволар өкілдері келіп кетті. Үстіміздегі жылдың желтоқсан айында Қазақстанға ҚХР мемлекеттік кеңесінің премьері Ли Кэцянның ресми сапары және екі ел үкімет басшыларының тұрақты кездесулер механизм шеңберінде екінші кездесу өтеді.
– Елші мырза, Қытай Қазақстандағы шетелдік инвесторлардың ішінде нешінші орында?
– Бүгін Қытай–Қазақстанның ең ірі шетелдік инвесторларының бірі, ресми статистикаға сәйкес, Нидерланды және Ұлыбританиядан кейін үшінші орында. 2014 жылдың бас кезіндегі мәліметтер бойынша, Қытайдың Қазақстанға инвестициясының жалпы кө-лемі 20 млрд АҚШ доллларынан асты. Оның 5,7 млрд АҚШ доллары – тікелей инвестициялар. Голландия және Ұлыбританияда үшінші мемлекеттердің, соның ішінде Қытайдың капиталы қатысуымен оффшорлық компаниялардың үлкен саны бар екенін ескере отырып, айтылған бағалары шындыққа жақын деп ойлаймын.
– «Еліміздің мұнай-газ секторында Қытай үлесі жыл сайын артып келеді. Ал ҚХР-дағы қазақ инвестициялары сол деңгейде емес» деген пікірлер жиі айтылады. Сіз мұны немен түсіндіресіз?
– Соңғы жылдары қытай инвестициясы тек мұнай-газ секторында ғана емес, кәсіпорындарды қайта жаңғырту, ауыл шаруашылығы, өндіріс және инфрақұрылымды да қамти бастады. «Қазақстан – Қытай» мұнай-газ құбыры транзиттік және экспорттық әлеуетімізді арттыруға жол ашты. Қазіргі кезде хош иісті көмірсутектерді өндіретін газ-химиялық кешен, Атырау МӨЗ-да мұнайды терең қайта өңдеу кешен құрылыстары, сондай-ақ Шымкент МӨЗ қайта жаңғырту жобалары іске асыруда. Бастапқы алюминий өндіретін электролиз зауыты (Павлодар қаласы), Мойнақтағы ГЭС (Алматы облысы), жол битумын шығаратын зауытының құрылысы жүзеге асты. Көмірді кешенді қайта өңдеу, калий, тыңайтқыштарды, пестицидтерді, глифосатты өндіру, мұнай-газ құбырларын және жабдықтарын шығару, ЖЭС құрылысы және басқа жалпы құны 15,4 млрд АҚШ долларына бағаланған 12 жаңа жобалары іске асыру басталуда.
Қазақстанның Қытайдағы инвестицияларын айтсақ, ҚР Ұлттық банкінің деректері бойынша, 2014 жылдың басында олардың жалпы көлемі 2,7 млрд АҚШ долларына жетті, соның ішінде 150 млн АҚШ доллары – тікелей, 8,6 млн АҚШ доллары портфельді инвестициялары. Қытай экономикасы (2013 ж. 9,31 трлн АҚШ долл) Қазақстанның экономикасынан 50 есе үлкенін ескере отырып, қазақстандық инвестициялар мұндай көлемі қомақты деп бағалауға болады. Біз инвестициялау үшін тиімді жобаларды іздеуді тоқтатқан емеспіз. Қытай нарығындағы қазақстандық инвестицияның басым көпшілігі жеке сектордағы қазақ инвесторларының үлесінде екенін айта кеткім келеді. Ұлттық компаниялардың инвестицияларын айта кетсек, қазіргі кезде «ҚТЖ» ҰК қатысумен Ляньюньган портында (Қытайдың Цзянсу провинциясы) құны 100 млн АҚШ долларына бағаланған терминалы тиімді және маңызды жоба іске асып жатыр. 2014 жылдың 19 мамырында ҚР Президенті Н.Назарбаевтың Қытайға сапары кезінде екі ел басшыларының қатысуымен қазақ терминалының ашылу салтанаты өтті. Бұл жобаны жүзеге асыру қазақ тауарын Оңтүстік Шығыс Азияға, керісінше, Оңтүстік Шығыс Азия елдері тауарын біздің елге, Еуропаға тасымалдауға мүмкіндік береді.
– Соңғы кездері қазақстандық БАҚ беттерінде ҚХР-дан біздің елге жұмыс күшін тарту жайлы пікірлер жиі айтыла бастады. Нақты жағдай жайлы не айтасыз?
– «Стратегия – 2050» Қазақстанды 30 дамыған елдің қатарына қосуды міндеттейді. Инновациялық жаңғыру, елдің осы бағыттағы дамуы жоғары кәсіп иелерін қажет етеді. Елге шетелдік жұмыс күштерін тарту еңбек миграциясына қатысты ҚР Үкіметі жыл сайын бекіткен квотаға сәйкес және қолданыста жүрген заң шеңберінде жүзеге асады. 2013 жылы жергілікті атқару орындарының рұқсаты бойынша жұмыс істеп жатқан қытай жұмыс күшінің саны 6333-ке жетті, бұл –осы жылғы бекітілген еңбек квотасының 3 пайызы. Қытай жұмыс күшінің негізгі бөлігі құрылыс, кен өндіруші және өңдеу өнеркәсіп салаларына тартылды. Салыстыра кету үшін айтсақ, біздің елде қытайлықтардан өзге жұмыс істеп жатқан шетелдік жұмыс күшінің саны жүз мыңдап саналады. Өткен жылмен салыстырғанда, шетелдік жұмыс күшін тарту квотасы халық санына 0,7 пайызға азайды. Қазақстанда заңды түрде жұмыс істеп жатқан қытайлықтардың санын емес, миграция саласындағы нормативтік-құқықтық актілерді сақтауды бақылау жүйесінің әлсіздігінен қауіптенуге қажет екенін айтқым келеді.
– 2010 жылы Шанхайда келушілердің саны дүниежүзілік рекордты жаңғыртқан ЭКСПО көрмесі өтті. Сіз елші болып жүрген ел мұндай жеңіске қалай қол жеткізді? Мүмкін, бізге қытай тәжірибесін қолдану қажет шығар деген тілек бар…
– Бүкіләлемдік «ЭКСПО – 2010» көрмесі Қытайда 2010 жылдың 1 мамыр мен 31 қазан арасында өтті. Оған 190 мемлекет, 50 ұйым және 73 млн адам, оның ішінде 64 млн Қытай азаматтары қатысты. Келушілердің саны жағынан Қытай 1970 жылы Жапонияның Осака қаласында өткен «ЭКСПО – 1970»-тен асып кетті. Жапонияда өткен көрмені 64 млн адам тамашалаған болатын. «ЭКСПО-2010» көрмесіне күн сайын келген келушілер саны 400 мыңнан, ал кей күндері 1 млн адамнан асты. Сарапшылардың пікірінше, Қытай жетістігі келушілердің саны, халықтың басым көпшілігін келуге ынталандырған әкімшілік ресурс немесе «ЭКСПО – 2010»-нан түскен табыс қана емес, шараның жоғары деңгейдегі ұйымдастырылуы, жарнамалық-имидждік бағыттағы жұмыстардың халықаралық деңгейде жүргізілуі еді. Мысалы, «ЭКСПО – 2010»-ның өкілдері және құрметті елшілері ретінде атақты өнер және спорт қайраткерлері, соның ішінде Джеки Чан, Яо Мин, британ әншісі Сара Брайтман, екі мәрте олимпиада чемпионы Елена Исинбаева шақырылды. Көрме басталардан 1 жыл бұрын билеттер тек Қытайда ғана емес, әлемнің 18 елінде және интернет арқылы сатылды. 2009 жылдың желтоқсан айын-да 11 млн билет сатылып үлгірді. «ЭКСПО – 2010» көрмесіне келушілердің 88 пайызы (64 млн адам) ҚХР азаматтары, соның ішінде Шанхай қаласының және басқа мекендердің тұрғындары (Қытай халқы 1,36 млрд адам). Көрмеге келген шетелдіктер саны 8,5 млн адамнан асқан жоқ. Себебі жыл сайын Шанхайға келіп-кететін туристер саны 7 млн адамнан аспайды. Осыған қарағанда, «ЭКСПО – 2010» Қытайға келетін туристердің санының күрт өсуіне себеп бола алған жоқ, негізгі күш ішкі туризмнің мүмкіндігіне жұмылдырылды деген ойға келесің. Шанхай көрмесіне қарағанда, Астанада өтетін «ЭКСПО–2017»-нің мерзімі жарты жыл емес, үш ай. Біз жоғарғы көрсеткішке жету үшін шетелдік туристердің әлеуетіне ғана емес, ішкі туризмге, тәжірибелі шетелдік әріптестеріміздің тәжірибесіне, ұлттық туристік инфрақұрылымның мүмкіндігіне, сондай-ақ «халықаралық туризмнің тартылыс нүктесі» – ЕО елдері, АҚШ, Жапония және Қытай-мен байланысты кеңітуге көбірек көңіл бөлуіміз керек.
– Елші мырза, шетелге сапарлай-тын Қытай туристерінің нақты саны туралы деректер бар ма сізде? Қытай операторлары өздерінің клиенттеріне біздің елді қандай ел деп таныстырады?
– 2013 жылы 96 млн қытайлық турист шетелге сапарлап, сапар барысында 120 млрд АҚШ долларын жұмсады. Қытайлар АҚШ, Франция, Швейцария, Ұлыбритания, Италия және Германияға жиі барады. 2012 жылы әлемдік «туризм шығынының» 24 пайызы ҚХР туристерінің үлесінде болып шықты. Қазір әлемде 80-нен астам ел қытай туристері үшін бір-бірімен «бәсекеге» түсіп жатыр. Оның ішінде Таиланд, Индонезия, Иордания және басқа 18 ел ҚХР туристері үшін визалық жеңілдетілген тәртіп енгізілді. 2013 жылы біздің елге 20,5 мың қытайлық турист келіп кетті. Туроператорларының пайымдауынша, біздің ел туризмнің барлық саласы бойынша әлеуетін толық қолдана алған жоқ. Экотуризм, альпинизм, жағажай, білім-ағарту, ғылыми, сауықтыру, тау-шаңғысы, діни-ағартушылық бағыттары бойынша біздің ел басымдықтарға ие. Соңғы жылдары ҚХР компаниялары Азия елдерінің, «Жібек жолы» бойындағы елдердің ұлттық дәстүрлеріне, тарихына шындап көңіл бөле бастады.
– Қытайдың демографиялық өсімі біз тәрізді жері ұлан-байтақ, халқы аз елдерге қауіп төндірмей ме?
– Қытайдың демографиялық саясаты ҚХР билігінің бақылауында тұр. Және ол елдің демографиялық өсімді жасанды түрде реттеп келген саясаты да бәрімізге белгілі.
2013 жылы ҚХР Бала туушылық туралы заңға халықтың «қартаюы» мәселесін шешуге бағытталған өзгерістер енгізілді. Соңғы мәліметтер бойынша, 1,36 млрд тұрғыны бар халықтың 15 жасқа дейінгі жастарының үлес салмағы бар болғаны 15 пайызға ғана жеткен. Ал 60 жастан асып кеткендер 20 пайыздан асып кеткен. Мұндай үйлесімсіздік үлкен әлеуметтік мәселелерді тудыруы мүмкін. Өткен жылғы қабылданған демографиялық түзетулер елдің барлық тұрғындарына арналмаған. Демографиялық шектеулердің бәрін алып тастамайды. Тек жас азаматтардың санын еселеп өсіруге бағытталған. Қазақстандағы құзырлы мекемелердің деректері бойынша, тек соңғы 18 жылда 71 мың қытай елінің азаматтары біздің елдің азаматтығын қабылдапты. Оның басым көпшілігі – Қытайдан көшіп келген этникалық қазақтар. Бар болғаны 80 ханьзу азаматы ғана біздің елдің азаматтығын қабылдаған. 2014 жылғы 1 қаңтардағы мәлімет бойынша, біздің елде 18,7 мың Қытай азаматтары тұрады. Оның 18,1 мыңы – этникалық қазақтар (оралмандар), 374 – ханьзу, 149 – ұйғыр, 77 адам басқа ұлттың өкілдері. Сонымен бірге біздің елде 100 мыңнан 500 000-ға дейін басқа елдің азаматтары тіркелген. Оның 12-18 мыңы тұрақты түрде тіркелген. Демек, Қытайдың «демографиялық қаупі» деген пікір тым асырылған. Әрине, миграция мәселелері өте маңызды, сондықтан оларға тұрақты түрде сараптама, мониторинг қажет. Қытай мемлекеті шетелдік азаматтар, оның ішінде қазақстандықтар үшін барынша жеңілдетілген визалық жүйені реттеуді қолға алды. Қазақстандықтар Шыңжанның аумағында «Қорғас», «Достық-Алашанькоу», «Майқапшағай-Зимунай» бекеттерінде өткенде 1 тәулік, «Бақты-Тачэн» (Чугучак) бекетінде өткенде 3 тәулік бойы қытай визасыз аялдай алады. Сондай-ақ Бейжің арқылы үшінші елдерге транзитпен бара жатқан ҚР азаматтары Бейжіңде 24 сағат визасыз аялдауға мүмкіндіктері бар.
– Екі ел арасында трансшекаралық өзендерді бірігіп пайдалану, оларды әділ бөлісу туралы мәселе көптен талқыланып келеді. Қазір осы келіссөздер қай деңгейде талқыланып жатыр, нәтиже бар ма?
– 24 трансшекаралық өзендерді (ТШӨ) бірігіп пайдалану екі жақты қатынастардың ең маңызды және күрделі мәселесі Трансшекаралық өзендерді пайдалану және қорғау жөніндегі біріккен комиссия, сондай-ақ сарапшылардың жұмыс тобы тұрақты түрде жұмыс істейді. Трансшекаралық сипаты бар өзендер бойында орналасқан 14 елдің ішін-де Қазақстан ғана бұл мәселені келіссөздер барысында алға жылжыта алды. Нәтижесінде, бірқатар үкіметаралық және ведомствоаралық келісімдерге қол қойылды, соның ішінде трансшекаралық өзендерді пайдалану және қорғау саласындағы ынтымақтастық туралы (2001 ж.), ТШӨ-де ғылыми-зерттеу ынтымақтастықты дамыту туралы (2006 ж.), трансшекаралық өзен суларының сапасын қорғау туралы (2011 ж.) және басқа келісімдер. 2013 жылдың шілде айында Хоргос өзенінде «Достық» біріккен су торабын ресми түрде пайдалануға беруді табысты ынтымақтастың көрнекті үлгісі деп айтуға болады. Қазіргі кезде 2011 – 2014 жж. ТШӨ-де су бөлу жөніндегі техникалық жұмыстар Жоспарын жүзеге асыру аяқталып келеді. Тараптар осы жұмыс аяқталған соң, ең маңызды құжат ТШӨ-де су бөлу туралы келісімді дайындауға кіріседі. Соңғы жылдары ҚХР басшылығы ТШӨ пайдалануда Қазақстанның мүддесіне қарсы келетін іс-әрекетке бармайтынын бір емес, бірнеше рет ресми түрде мәлімдеді. Бұл жағдай осы бағыттағы келіссөздердiң нәтижелі болатындығына сенім ұялатады.
ҚР Президенті Н.Назарбаевтың 2014 жылдың мамырда ҚХР-на мемлекеттік сапары шеңберінде ҚР мен ҚХР арасындағы жан-жақты стратегиялық әріптестігін одан әрі тереңдету туралы бірлескен декларациясына қол қойылды. Онда тараптар аталған су бөлу туралы үкіметаралық келісімнің жобасын қарауды және келісуді 2015 жылы бастайтыны айтылған.
– Әңгімеңізге рақмет!
Сұхбаттасқан — Гүлбаршын САБАЕВА
http://baq.kz/kk/news/51505