Мұхтар Әуезов атындағы Қазақ мемлекеттік академиялық драма театрында жылына қанша спектакль болатынын, оның ішінде жаңа қойылымдарды алдын ала біліп отыратын бірден-бір кісі – Любовь Витальевна.
Орыс қызының тағдырын қазақ театрмен байланыстырған бір-ақ нәрсе екен. Ол – тігіншілік өнер. Қазақтың небір марқасқаларымен бірге қызмет істеп, дәмдес болған Любовьтің тігін цехының меңгерушісі болғанына 30 жылдан асыпты. Осы қызметке 19 жасында келген ол
осы уақытта қазақ өнерінің қадірін біліп, небір атақты актерлерге сахналық киімдер тігіпті. Олардың қайсыбірі матасымен ғана емес, тігу ерекшелігімен, әдіптелуімен, өрнек салуымен, кейіпкерге лайықтылығымен ерекшеленеді және соған сай бағасы да қойылған. Тіпті оны 1000000 теңгеге бағалауға, аукционда одан да қымбатқа саудалауға болады.
Егер Любовь Витальевна жеке кәсіпкерлікпен айналысып, тігін цехын ашар болса, әлдеқашан қазақстандық қалталы азаматтардың қатарын толықтырады және ең танымал киімдерімен жұрттың ыстық ықыласына бөленер еді. Бірақ ол кісі алпыстың асқарына бет алса да, театрдан кеткісі жоқ. Театр – сүйікті орны, әр спектакльдегі киімдерді жатқа айтатын
ол қазақ өнерін терең меңгергенін мақтаныш етеді.
Иә, шын мәнінде қарапайым тігінші қазақтың қайталанбас өнеріне неге қызықты және оны қаншалықты меңгерді? Бұл туралы мақаланы газетіміздің алдағы сандарының бірінен оқисыздар.
http://www.aikyn.kz
