
Осы қысасқа, осы қорлыққа тоқтау барма?
Әсіресе, бүгін болатын қасиетті Қадыр түнінде, екі мыңға таман мұсылман мешітте құлшылық жасайтын сәтте, құбырдағы судың «құдайларының» құқайы мен қорлығы, қысасы мұндағы жуас қазақрарға «қарынымның ашқанына емес, қадырымның қашқанына жылаймын» дегенді еске салардай. Қасиетті Қадыр түні мұндағы «қадыры қашқан қазақты» қайткенде «қасиетсіздерге» қадірлетуге болады?
Елдің, жердің, мемлекеттің иесін қорлағада да, тура осындай қорлаған барма?