Түлектер. Фото: Замана

Кездесуге жиналғандар – 1979 жылы Өзбекстанның Гагарин қаласындағы №6 мектепті бітіргендер. Олар Шымкенттің «Асар» шағын ауданындағы мектепте кездесуге рұқсат алған. Себебі көбісі Қазақстанда тұрады, ішінде «Асар» шағын ауданында тұратындары да бар.

«Негізі мұның алдындағы бес жылдық, 10 жылдық, 20 жылдық кездесулерді ұйымдастыруға да атсалысқанмын. Ол кезде жанымда сыныптас үш жігіт бар еді. Биыл олардың бірі Павлодарда, бірі шетелде болып, жұмыстан босай алмады», — дейді Манат Тұрсынова.

Қазір бір сыныпты тәмамдаған 33 баланың 12-сі бақилық болыпты. Ал қалғандары кездесудің жоспарын жасап, ақылдасыпты.

«Сыныптас құрбы-құрдастарымның 95 пайызын жинадым. (…) Сосын ойыма келген бір жобаны іске асырып, бәрімізге арнап мектеп формасын тіктірдім. Үлкен ұлым бизнеспен айналысатын еді, сол біраз ақша берді, басқа да демеушілер табылды. Бұл кездесуде ұлдар ақ көйлекке қызыл галстук тағып, ал қыздар форма-фартукпен, ақ бантик, қызыл галстук тағып жүрдік. Балауса, балғын шақтарымызды еске алып, толқумен болдық», — дейді Манат Дүйсенқызы.

Түлектер. Фото: Замана

Кешті ұйымдастырған түлек сағыныштан жылап жіберген тұсы болғанын жасырмады.

«Сынып бөлмелерінде қазақ тілі­нен, неміс тілінен сабақтар өткізілді. Есімізде қалған өлеңдерді тақпақтап айттық. Ұлдар бантигімізден тартып, апайларымызға бір-біріміздің үсті­мізден шағым айтып, балғын шақтағы қылықтарымызды еске түсіріп, біраз күлісіп те алдық», — деп түйіндеді ол.

Өмірден өткен сыныптастыры мен ұстаздарына ас берген түлектер бір дастарханда 250-дей адамның басын қосқан. Ал бұл ерекше кездесуде қызықты жайлар аз болмаған көрінеді. Тіктірген киімі сыймай, 40 жыл бойы көрмеген сыныптасын танымай қалғандар да бар екен.

 KAZ.NUR.KZ