[:kz]
Неге тау халықтарының бiреуiне көшеде тиiсе қалсаң, арада көп уақыт өтпей оның жерлестерi мен қандастары жиыла қалады, ал, қазақты бiреу сабап жатса да әлгiндей топтың қарасы көрiнбейдi? Неге отбасылық-ағайындық қарым-қатынастардан бастап, жалпымемлекеттiк деңгейге дейiн бiз ұсақ топтарға, кландарға бөлiнуге құмармыз? Жанымызға серiктес ретiнде өзге ұлттың өкiлдерiн алудың сөкеттiгi жоқ деп есептеймiз де, бөтен топтың өкiлi болғаны үшiн ғана өз қандасымызға үрке қараймыз? «Әр қазақ – менiң жалғызым» деген қағида аузымыздан түспегенiмен, жүрегiмiздiң түбiнен неге орын алмаған—
facebook.com паракшасынан
Габит Сапарбеков
[:]
